Łk 10,38-42
W Lectio Divina Słowo wyjaśnia Słowo.
Zapraszamy do modlitwy w rytmie Lectio Divina Ewangelią z Niedzieli razem z Pallotyńskim Domem Słowa.
WERSET
Miała ona [Marta] siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.
Łk 10,39
αὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαριά, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, ἤκουεν τὸν λόγον αὐτοῦ.
Łk 10,39
SŁOWO
Słowo
λόγος
Słowo oznacza mowę lub rozumowanie, to, co jest oznajmione, a w Ewangelii św. Jana określa Pana Jezusa jako Słowo. Oryginalne słowo to λόγος [logos], które pochodzi od λέγω [legō] czyli mówić
LECTIO
O CZYM JEST SŁOWO?
Miejsce
Dom Marty i Marii
Czas
nauczanie
Osoby
Pan Jezus
Marta i Maria
LECTIO
O CZYM JEST SŁOWO?
Pan Jezus naucza w domu Marty, wskazując na priorytet słuchania Jego słowa.
„Marta i Maria symbolizują życie czynne i kontemplacyjne”. (Św. Tomasz z Akwinu)
Kliknij, aby przeczytać komentarz Jednego Słowa na Niedzielę
MEDITATIO
CO MI MÓWI SŁOWO?
Pan rzekł do Mojżesza: Zapisz sobie te słowa, gdyż na podstawie tych słów zawarłem przymierze z tobą i z Izraelem. I był tam Mojżesz u Pana czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i nie jadł chleba, i nie pił wody. I napisał na tablicach słowa przymierza – Dziesięć Słów.
Wj 34,27-28
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν γράψον σεαυτῷ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ισραηλ. καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆς ἐναντίον κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας ἄρτον οὖκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιεν καὶ ἔγραψεν τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ τῶν πλακῶν τῆς διαθήκης τοὺς δέκα λόγους.
Wj 34,27-28
ORATIO
CO POWIEM PANU JEZUSOWI?
Niech wołanie moje dojdzie do Ciebie, o Panie; przez swoje słowo daj mi rozeznanie!
Ps 119,169
κβʹ θαυ ἐγγισάτω ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου κύριε κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με.
Ps 119,169
CONTEMPLATIO
TRWAM PRZY PANU JEZUSIE…
Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł.
J 14,10
οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ, ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἐν ἐμοὶ μένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα.
J 14,10
KOMENTARZ PALLOTYŃSKIEGO DOMU SŁOWA dO CZYTAŃ
NA XVI NIEDZIELĘ OKRESU ZWYKŁEGO, ROK C
Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. (Rdz 18,1)
וַיֵּרָ֤א אֵלָיו֙ יְהוָ֔ה בְּאֵלֹנֵ֖י מַמְרֵ֑א וְה֛וּא יֹשֵׁ֥ב פֶּֽתַח־הָאֹ֖הֶל כְּחֹ֥ם הַיֹּֽום׃
Apparuit autem ei Dominus iuxta Quercus Mambre sedenti in ostio tabernaculi sui in ipso fervore diei.
Namiot (אֹהֶל ‘ōhel), w języku greckim σκηνῇ, może oznaczać nie tylko miejsce do mieszkania, ale również jego mieszkańców. W starożytnym Izraelu namiot był synonimem ich wędrownego stylu życia, wędrówki przez pustynię do ziemi obiecanej. Od rdzenia ‘hl pochodzi również czasownik znaczący rozbić namiot lub mieszkać w namiocie.
Większość tekstów, w których występuje אֹהֶל ‘ōhel, odnosi się do namiotu poświęconego YHWH i nazywa ten namiot „‘ōhel môʽēd – Namiotem Spotkania” (zob. Wj 33,7-11). Namiot był więc miejscem obecności Boga wędrującego razem ze swoim ludem. Dopiero król Salomon spełniając pragnienie swego ojca Dawida zbudował dom dla YHWH, świątynię jerozolimską.
W dzisiejszym pierwszym Czytaniu w zaskakujący sposób Pan ukazuje się Abrahamowi pod dębami Mamre, podczas gdy odpoczywał on przed wejściem do swego namiotu. O tym, że jest to Bóg, wiemy tylko my, czytelnicy uprzedzeni przez narratora, ponieważ Abraham widzi i przyjmuje w gości trzech „panów”, dlatego możemy zadać sobie pytanie, czy Abraham zorientował się, że stoi w obecności Boga? Dla czytelnika jest jasne, że namiot Abrahama stał się miejscem spotkania z Panem, podobnie jak był nim „‘ōhel môʽēd – Namiot Spotkania” w Księdze Wyjścia.
W Ewangelii (Łk 10,38-42), Marta udziela gościnności Jezusowi i podobnie jak Abraham organizuje gościnę, uwija się wokół rozmaitych posług. Dla nas, czytelników, jasnym jest, że jej uwaga skupiona jest zupełnie na tym, co robi, „pochłaniały ją liczne zajęcia”. To prawda, że robi wiele dla Jezusa, ale zupełnie zapomina o Nim samym, zaniedbując Jego osobę. Czy Marta zrozumiała pouczenie Jezusa, że potrzeba tak niewiele, może tylko jednego? (www.jednoslowo.com)
WERSET
Miała ona [Marta] siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.
Łk 10,39
αὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαριά, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, ἤκουεν τὸν λόγον αὐτοῦ.
Łk 10,39
SŁOWO
Słowo
λόγος
Słowo oznacza mowę lub rozumowanie, to, co jest oznajmione, a w Ewangelii św. Jana określa Pana Jezusa jako Słowo. Oryginalne słowo to λόγος [logos], które pochodzi od λέγω [legō] czyli mówić.
LECTIO
O CZYM JEST SŁOWO?
Miejsce
Dom Marty i Marii
Czas
nauczanie
Osoby
Pan Jezus
Marta i Maria
LECTIO
O CZYM JEST SŁOWO?
Pan Jezus naucza w domu Marty, wskazując na priorytet słuchania Jego słowa.
„Marta i Maria symbolizują życie czynne i kontemplacyjne„. (Św. Tomasz z Akwinu)
Kliknij, aby przeczytać komentarz Jednego Słowa na Niedzielę
MEDITATIO
CO MI MÓWI SŁOWO?
Pan rzekł do Mojżesza: Zapisz sobie te słowa, gdyż na podstawie tych słów zawarłem przymierze z tobą i z Izraelem. I był tam Mojżesz u Pana czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i nie jadł chleba, i nie pił wody. I napisał na tablicach słowa przymierza – Dziesięć Słów.
Wj 34,27-28
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν γράψον σεαυτῷ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ισραηλ. καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆς ἐναντίον κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας ἄρτον οὖκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιεν καὶ ἔγραψεν τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ τῶν πλακῶν τῆς διαθήκης τοὺς δέκα λόγους.
Wj 34,27-28
ORATIO
CO POWIEM PANU JEZUSOWI?
Niech wołanie moje dojdzie do Ciebie, o Panie; przez swoje słowo daj mi rozeznanie!
Ps 119,169
κβʹ θαυ ἐγγισάτω ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου κύριε κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με.
Ps 119,169
CONTEMPLATIO
TRWAM PRZY PANU JEZUSIE…
Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł.
J 14,10
οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ, ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἐν ἐμοὶ μένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα.
J 14,10
KOMENTARZ PALLOTYŃSKIEGO DOMU SŁOWA dO CZYTAŃ
NA XVI NIEDZIELĘ OKRESU ZWYKŁEGO, ROK C
Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre, gdy ten siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. (Rdz 18,1)
וַיֵּרָ֤א אֵלָיו֙ יְהוָ֔ה בְּאֵלֹנֵ֖י מַמְרֵ֑א וְה֛וּא יֹשֵׁ֥ב פֶּֽתַח־הָאֹ֖הֶל כְּחֹ֥ם הַיֹּֽום׃
Apparuit autem ei Dominus iuxta Quercus Mambre sedenti in ostio tabernaculi sui in ipso fervore diei.
Namiot (אֹהֶל ‘ōhel), w języku greckim σκηνῇ, może oznaczać nie tylko miejsce do mieszkania, ale również jego mieszkańców. W starożytnym Izraelu namiot był synonimem ich wędrownego stylu życia, wędrówki przez pustynię do ziemi obiecanej. Od rdzenia ‘hl pochodzi również czasownik znaczący rozbić namiot lub mieszkać w namiocie.
Większość tekstów, w których występuje אֹהֶל ‘ōhel, odnosi się do namiotu poświęconego YHWH i nazywa ten namiot „‘ōhel môʽēd – Namiotem Spotkania” (zob. Wj 33,7-11). Namiot był więc miejscem obecności Boga wędrującego razem ze swoim ludem. Dopiero król Salomon spełniając pragnienie swego ojca Dawida zbudował dom dla YHWH, świątynię jerozolimską.
W dzisiejszym pierwszym Czytaniu w zaskakujący sposób Pan ukazuje się Abrahamowi pod dębami Mamre, podczas gdy odpoczywał on przed wejściem do swego namiotu. O tym, że jest to Bóg, wiemy tylko my, czytelnicy uprzedzeni przez narratora, ponieważ Abraham widzi i przyjmuje w gości trzech „panów”, dlatego możemy zadać sobie pytanie, czy Abraham zorientował się, że stoi w obecności Boga? Dla czytelnika jest jasne, że namiot Abrahama stał się miejscem spotkania z Panem, podobnie jak był nim „‘ōhel môʽēd – Namiot Spotkania” w Księdze Wyjścia.
W Ewangelii (Łk 10,38-42), Marta udziela gościnności Jezusowi i podobnie jak Abraham organizuje gościnę, uwija się wokół rozmaitych posług. Dla nas, czytelników, jasnym jest, że jej uwaga skupiona jest zupełnie na tym, co robi, „pochłaniały ją liczne zajęcia”. To prawda, że robi wiele dla Jezusa, ale zupełnie zapomina o Nim samym, zaniedbując Jego osobę. Czy Marta zrozumiała pouczenie Jezusa, że potrzeba tak niewiele, może tylko jednego? (www.jednoslowo.com)
powrót do centrum
XVI Niedziela Okresu Zwykłego
20 lipca 2025. Rok C