Wersety z Biblii Poznańskiej, za zgodą Święty Wojciech Dom Medialny sp. z o.o.
Czas powstania
Apokalipsa to ostatnia księga Nowego Testamentu i Pisma Świętego, nazywana przez biblistów księgą dopełnienia Bożych planów dla ludzkości. Egzegeci nie są zgodni, kiedy została napisana, jednak najczęściej przyjmuje się, że powstała w 95-96 r. po Ch., podczas zesłania św. Jana Apostoła na wyspę Patmos. Jej adresatem jest Kościół powszechny wszystkich czasów.
Nazwa i język
Grecka nazwa księgi to Ἀποκάλυψις Ιωάννου [Apokalypsis Ioannu], czyli „Objawienie Jana”. Nazwa księgi pochodzi od czasownika apokalyptein, tłumaczonego jako: objawiać, odsłaniać, ujawniać. Apokalipsa jest napisana w prostym języku greckim koine, który nie był językiem ojczystym autora. W tekście zauważa się wpływy języka semickiego. Bardzo częste (245 razy na 337 zdań) jest rozpoczynanie zdania od spójnika kai [i].
Kompozycja
Ks. prof. dr hab. Mariusz Rosik dzieli Apokalipsę na trzy części opisujące wizje autora księgi dotyczące objawienia się Pana Jezusa (Ap 1,1-2,1), przesłania w formie listów do siedmiu kościołów (Ap 2,1-4,1) i powtórnego przyjścia Pana Jezusa (Ap 4,1-22,21). Księgę rozpoczyna Prolog (Ap 1,1-3), w którym autor przedstawia okoliczności napisania Apokalipsy. Kończy ją Epilog (Ap 22,16-21), w którym przemawia Pan Jezus. Po Prologu autor umieścił listy Pana Jezusa do siedmiu kościołów znajdujących się w Azji Mniejszej w: Efezie (Ap 2,1-7), Smyrnie (Ap 2,8-11), Pergamonie (Ap 2,12-17), Tiatyrze (Ap 2,18-29), Sardesie (Ap 3,1-6), Filadelfii (Ap 3,7-13) i Laodycei (Ap 3,14-22). Listy zawierają wezwanie do nawrócenia, ostrzeżenie przed karą dla tych, którzy się nie nawrócą i obietnicę nagrody dla nawracających się. Chociaż pierwotnymi adresatami listów są współczesne autorowi kościoły, są to listy uniwersalne skierowane do Kościoła w każdym czasie i miejscu.
W Apokalipsie duże znaczenie mają symbole, szczególnie liczba siedem, która występuje w tekście 52 razy.
Autor
Egzegeci nie są zgodni, kto jest autorem Apokalipsy. Tradycja Kościoła i pisma niektórych Ojców Kościoła przypisują autorstwo Apokalipsy św. Janowi Apostołowi i Ewangeliście. O autorze Apokalipsy pisze Orygenes w „Komentarzach do Ewangelii według Jana”: „A cóż powiedzieć o tym, który spoczywał na piersi Jezusowej, o Janie, po którym pozostała jedna Ewangelia, a który otwarcie wyznał, że mógłby ułożyć tyle ksiąg, iżby ich świat nie zdołał pomieścić? Napisał jeszcze Apokalipsę, a potem otrzymał rozkaz, by zamilkł […] pozostawił po sobie także List o niewielu stychach, a może jeszcze drugi i trzeci.” Natomiast autor Kanonu Muratoriego pisze: „Jan bowiem też w „Apokalipsie”, choć pisze do Siedmiu Kościołów, to przemawia do wszystkich.”
Przesłanie
Apokalipsa przedstawia dzieje Kościoła i ludzkości do końca czasów. Przypomina o powtórnym przyjściu Pana Jezusa. Naucza o Kościele, który jest Oblubienicą Chrystusa i oczekuje na Jego przyjście. W Apokalipsie znajduje się także nauka o Panu Bogu, Synu Bożym, Duchu Świętym i aniołach.
Pomimo różnic w interpretacji proroctw Księgi Apokalipsy opisujących ucisk Kościoła i walkę dobra ze złem (Ap 6,1-18,24), egzegeci są zgodni, że zasadnicze przesłanie mówi o ostatecznym wiecznym triumfie Kościoła dzięki Panu Jezusowi. Dlatego wierzący powinni zawsze z wiarą świadczyć wytrwale o Panu Jezusie, który jest Początkiem i Końcem dziejów ludzkości i wszechświata.
Poniżej nagrania autorstwa ks. prof. dra hab. Mariusza Rosika wprowadzające do Księgi Apokalipsy. Dziękujemy ks. Profesorowi za wyrażenie zgody na wykorzystanie na naszej stronie tego nagrania oraz Wspólnocie Hallelu Jah za zgodę na korzystanie z nagrań Księdza Profesora opublikowanych na ich kanale YouTube.
Poniżej nagrania autorstwa ks. prof. dra hab. Waldemara Chrostowskiego wprowadzające do Listów do 7 Kościołów w Księdze Apokalipsy. Dziękujemy ks. Profesorowi za wyrażenie zgody na wykorzystanie na naszej stronie tego nagrania oraz panu prof. Jerzemu Paczyńskiemu za zgodę na korzystanie z nagrań Księdza Profesora opublikowanych na prowadzonej przez niego stronie.